Ik had haar niet meer gezien sinds de laatste observatiedag.
Mijn dag begint goed, denk ik. En met mijn box vol boeken slenter ik moeizaam naar binnen.
Ik zet nog enkele dingen klaar en wacht op het belsignaal. Eens in de klas viel hun oog meteen op de rieten mand midden in de kring. "Oh, kijk eens wat hier staat! Juf wat is dat? Kijk eens wat hier allemaal hangt!" Als uiteindelijk alle kapoenen op hun plaats zitten, ga ik van start. Onze dag begint met een waarneming van de hoeden. Ik roep een kleuter naar voor die eens in de mand mag komen piepen. Daarna worden alle hoeden volop bekeken, gepast en gekeurd! En natuurlijk heeft iedereen zijn voorkeur. Na wat gewiebel en een groot halfuur waarnemen besluit ik dat de kleuters wel wat ontspanning kunnen gebruiken.
Verder maken we ook nog een zelfportret en zingen we nog een liedje.
Correctie: we proberen een liedje te zingen, want met 14 peuters en 12 kleuters bij elkaar is dit niet zo evident. Maar we zingen de pannen van het dak!
Nu is het tijd om naar huis te gaan en alvast te gaan dromen over welk avontuur ons morgen te wachten staat!
Besluit: een geslaagde dag voor iedereen!
beste Julie nog een 'serieuze' (ahum) reactie...
BeantwoordenVerwijderengeloof in je eigen talenten, geef nooit op, wees niet bang, gebruik je creativiteit, inventiviteit, en vooral je ziel in alles wat je doet ! (dit is trouwens wat ik zie in je volledige weblog).